สำหรับฉัน การเดินทางเหมือนกับได้เปิดสายตาออกไปสู่โลกกว้าง ได้สัมผัสประสบการณ์ที่แปลกและแตกต่างไปจากเดิม ได้พบผู้คนหน้าใหม่ๆในสถานที่ใหม่ๆ ได้สัมผัสวีถีชีวิตความเป็นอยู่ที่ไม่เหมือนที่เคยได้พบอยู่ทุกเมื่อเชื่อวัน ฉันจึงบอกกับตัวเองเสมอว่ามันถึงเวลาที่สมควรจะออกไปต่างถิ่น ต่างแดน หรือออกไปยังประเทศเพื่อนบ้านได้แล้ว ด้วยวิถีแบบบ้านบ้าน นั่นคือ การเดินทางด้วยรถโดยสารประจำทาง หรือรถที่ชาวบ้านเขาใช้กัน
และนั่นคือสิ่งที่ฉันสามารถทำได้ แม้รู้ว่าตัวเองสามารถเดินทางได้สบายๆง่ายๆ ด้วยเครื่องบิน แต่ส่วนลึกของหัวใจบอกให้ไปด้วยสองเท้า สองล้อ และสี่ล้อที่เหยียบบนผืนดิน ดีกว่าการล่องลอยอยู่กลางอากาศ เปล่าเลย ฉันไม่ได้กลัวการตกเครื่องบิน แต่ฉันอยากสัมผัสวิธีชีวิตผู้คนแบบบ้านบ้าน เดิมเดิม และทำตัวติดดินตามนิสัยของตัวเองมากกว่า การเดินทางด้วยรถทัวร์ รถตู้ หรือแม้แต่รถเครื่อง รถจักรยาน ก็เลยเริ่มต้นขึ้นกับประเทศเพื่อนบ้าน อย่างเวียดนามนี้เองค่ะ
My Gray Sky 